Positief: nu al nieuwe dingen geleerd. Zwakke punten en blinde vlekken worden beter zichtbaar door meekijken en meedenken van anderen, ook bezoekers. Goede suggesties.
Negatief: irritaties? Ben ik zo'n prikkelbaar persoon?
Nu de leden van d5 ineens veel dichter op elkaars huid zitten tijdens het "ingrijpen(d)5" experiment, valt te verwachten dat de "ongemakkelijke situaties" zoals in de uitnodiging omschreven wat heftiger zullen zijn dan voorheen.
Ik heb me al twee keer ergens aan geergerd. Niet eens serieuze dingen. ("Wat een rare tekst in die uitnodiging, moet dat nou?" - "He zeg, blijf van mijn blogtekst af. Niet veranderen!")
Is dat fout van me? Vast wel, maar de vraag is of het anders kan bij mij. Dit is niet bedoeld als excuus-bij-voorbaat, maar ergens zegt een stemmetje in me dat in het project dat we hebben ondernomen, als we er "echt tegenaan gaan", "botsingen" eigenlijk onvermijdelijk zijn. Dus zeg ik nu maar vast tegen mezelf, dat als ik "gillende ruzie" krijg met iemand, dat een goed teken is... Als het tenminste resulteert in beter werk! En zonder echte persoonlijke schade natuurlijk...
Een bezoeker heeft er op gewezen, dat we nog te lief voor elkaar zijn. Dat we steviger in het werk moeten durven ingrijpen.
Ik vertaal dat zo. Je bent natuurlijk niet uit op confrontaties, maar je moet binnen d5 (en zo-wie-zo als kunstenaar) je vrijuit kunnen profileren en jezelf blijven om een bijdrage te kunnen leveren. Het kan dan ook niet anders of je verliest die anderen steeds even uit het oog, je zet tijdelijk oogkleppen op.
De sociale opstelling is dan niet dat je je gaat inhouden om een ander te ontzien, want dan kan je niet vrijuit werken, maar dat je vervolgens ook aan anderen ruimte laat voor hun eigen verhaal en dat je dat respecteert.
Klinkt eenvoudig...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten